Üst seviyedesin

Evinde gereken eşyalara, gerektiği kadar vakit harcarsın..
Akşamları oturacağın koltuklar bellidir ve fazlasını almazsın. Yattığın yatağına sığdığın ölçü bellidir ve fazlasını tercih etmezsin. Kullanıp kullanabileceğin bir sehpa sayısı vardır ve o sayıyı geçmezsin. 
Giysi dolabın kıyafetlerle dolu değildir..
Yazın 2 elbise, 2 etek ve 3 pantolon kullanıyorsan; ilave bir pantolonu dolabına eklemezsin. Kışı 2 mont, 3 kazak, 3 pantolon, 2 içlik ve 1 bot ile geçirebiliyorsan; başka bir kazak satın almazsın. 
Her bahar aşık olmazsın..
Bir sevdiğine ömrünü verir ve onunla mutluluğu yakalarsın. Bir sevdiğinden çocukların olur ve her birinin değerini bilirsin. Ailenle yıllarca aynı evde yaşar ve haline şükredersin.
Asıl kazancının peşindesin..
Kanaat bilincinle, senin olmayana hırslanmazsın. Beklentilerini, gerçeklerle eşitleyerek huzuru yakalarsın. 
Balinalarla yüzmüyorsun..
Bir hamsiysen hamsilerle birliktesin. Bir fidansan, fidan bahçesinde yerini alırsın. Çınar ağacıysan, tek başına yıllarca sağlam köklenerek koca koca dallarını uzatırsın. 
Yatırımlarını kendine yaparsın..
Tüketim çağından, elini eteğini çekersin. Telefonda, ilgi alanındaki videolara ve bilgi yazılarına bakarsın.  Arabanda kitap bulundurursun ve dışarıda bir şey beklerken kitabını okursun. Eğitimler alırsın. Sana bir şeyler katan sohbetler edersin. 
Yoğun programlar içinde değilsin..
Gününü kendi hızına uygun şekilde geçirirsin. Aynı günde; denize girip yemek yapıp balkonları yıkayıp bilgisayardaki işlerini bitirmezsin. Üzerine arkadaşını arayıp iki saat muhabbet etmezsin.
Sadesin..
Belki bir sabah yürüyüşü ardından denize girer ve ev yemeklerinle sofra kurarsın. Limonata içerken en yakınlarınla geceni bitirirsin.
Konuştukların yargı ve tahmin içermez..
Dile getirdiğin kendinle ilgili şeylerdir. Başkalarının üzerinden yapılan her gıybet ile arana mesafe koyarsın. Kendinle ilgili şeyleri odak noktana alırsın. 
İnancında ölçülüsün..
Gece-gündüz ibadet etmezsin ama dua edersin ve farzlarını yerine getirirsin. Haramdan sakınırsın ama günah işlediğinde önce kendini affeder ve af dilersin. Değerlerini bilirsin ama kendine esneme payı verirsin.
Kendine karşı olağan yaklaşırsın..
Hastaysan, hastalığın üzerine o kadar düşmezsin. Bir şeye kırıldıysan, kendini müthiş önemseyip dert edinmezsin. Gözlerin, üzerinde gezmesi için çabalamazsın. 
Bu kadar sadesin..
Diğerlerinden, onca iş güçten, alış-veriş tutkundan, başka şeylere kendini adamaktan ve hatta kendini çok önemsemekten bile kendini yalınlaştırırsın. 
Yani sen, sadece herkes gibi biri olduğunla özdeşleşmişsin.