Kendini sabote ediyorsun

Kalbinin anahtarı, mutlu olmana izin vermeyenin elinde duruyor…
Belki bir ebeveynin şu anda yaşamıyor ya da yaşıyor ve bencil; ama anahtar onun elinde bulunuyor. Ya da senin yanında olup seni gerçekten sevmeyen birine kalp anahtarını veriyorsun. Ebeveynin, aslında sana uymayan doğrularını sana giydiriyor. Seni gerçekten sevmeyen biri ise seni sadece kullanıyor.

Sen ise, bir kurtarıcı bekliyorsun…
Sıkışmışlık içerisinde aranıyorsun. Arkadaşınla sohbet esnasında çareler bulmaya çalışıyorsun. Dualar okuyorsun. Kendine iyi geleceğini düşünüp etkinliklere katılıyorsun.

Kalbinin yönetimini neden mutlu etmeyene veriyorsun?..
Halbuki sana kimin iyi geldiğini ve ne ile meşgul iken yüzünün güldüğünü biliyorsun. Senin potansiyelini kimin ve neyin açığa çıkardığını görebiliyorsun. Keşfedilmeyen yanlarının, kiminle ve nasıl açığa çıktığını fark edebiliyorsun.

Neden kendini sabote ediyorsun?..
Sanki hep içinden biri, senin güzel enerjine bürünmene izin vermiyor. Sanki hep içinden biri, kendini canlandırma zamanını geçiştiriyor. Sanki hep içinden biri, kendini sevindirmeni sana layık görmüyor. Birisi sanki hep, sadece ağlarsan ve kötü hissediyorsan sana merhamet gösteriyor.

KENDİNE İNAN!..
Bedenin, zihnin ve kalbin seninle birlikte yürüyor. Seni rahatsız edeni sana hissettiriyor. Sana iyi gelen ile birlikteyken, hepsi sükûnete erişiyor.

SEN;
Kendine yakınsın,
Hayatına ışıksın
Ve sevginin kaynağısın.

SEN;
Kendine kurtarıcısın,
Mutluluğa layıksın
Ve sevilmenin tadısın.

SEN;
Dileyene pırlantasın,
Yârine cânânsın
Ve Mecnun’a Leyla’sın.