Kalsan pişman, gitsen düşman.

Ait olmadığın bir evde, akşam 19.00’da apartman görevlisinin almasını beklediğin bir çöp poşeti gibi durduğun zamanlar oldu mu? 

Benim oldu. Fazlaca büyüyüp temizlenmesi gereken ayrık otu gibiydim. Bilirsiniz, gidilmesi gereken bir zaman vardır. Kaldın mı, evlat olsan batarsın.

Evin en ücra yerine koyarlar seni, ya balkona atılırsın gidiş vaktine kadar, ya eşiğe çok yakın, süre dolana kadar.

Sonra en sevdiğin gelip, ağzını bağlar. 

Kalsan pişman, gitsen düşman.

Sahip çıkılmayanda tarih tekerrür eder. 

İşte bu sebeple, herkes kendi çöplüğüne gitmeye meyleder.