Rönesans’ın gölgesinde bir padişah ve onu resmeden ustalar... Fatih Sultan Mehmed’in Batı sanatına olan ilgisi, İstanbul-Venedik hattında şekillenen bir sanat etkileşimiyle Osmanlı tarihine damgasını vurdu. Bu etkileşimin belki de en görünür mirası ise “Gül Koklayan Fatih” tablosu.
Bugüne dek Gentile Bellini ya da Nakkaş Sinan Bey’e ait olduğu iddia edilen bu tasvirin, son araştırmalara göre Sinan Bey’in öğrencisi Şiblizâde Ahmed Çelebi’ye ait olduğu yönünde ciddi bir uzlaşı oluşmuş durumda. Ancak bu tablonun gölgesinde kalan bir başka hikâye daha var: Bizzat Fatih’in ressamı olarak anılan Nakkaş Sinan Bey’in mezarı.
MEZAR TAŞI YEŞİL MEDRESE’DE
Şehir tarihçisi Samet Altıntaş’ın araştırmalarına göre, Nakkaş Sinan Bey’in kabri aslen 1944 yılında istimlak edilen Bursa’daki Deveciler Kabristanı’ndaydı. Mezar taşı ise bugün Yeşil Medrese’de, yani günümüzdeki Türk-İslam Eserleri Müzesi’nde kayıtlı. Altıntaş, “Bu mezar taşı Sinan Bey’in ‘Fatih’in ressamı’ sıfatıyla ne kadar kıymetli bir figür olduğunu açıkça gösteriyor. Yetkililer bu şahideyi kamuoyunun dikkatine sunmalı, bilgilendirici levhalar ve görsellerle desteklemeli.” diyerek bir çağrıda bulunuyor.
PORTRE GELENEĞİNİN MİMARI
Gelibolulu Mustafa Âli’nin “Menâkıb-ı Hünerverân” adlı eserinde de yer verilen bilgilere göre, Sinan Bey Rönesans eğitimi almış, Venedik’te nakkaşların en iyilerinden eğitim görmüş bir Osmanlı sanatçısıydı. Sanat tarihçileri onun, Floransa ve Venedik’teki usta atölyelerden Osmanlı sarayına uzanan sanat anlayışını taşıyan ilk figür olduğunu belirtiyor.
Fatih’in portrelerini çizmekle kalmayan Sinan Bey’in, Osmanlı saray resminde Batı’dan etkilenmiş ilk portreci olduğu da ifade ediliyor. Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi’nde yer alan bazı eserlerde, sanatçının izleri hâlâ sürülebiliyor.
GÜNCEL
Sayfa başına git
