Bugün yalnızca kum tepeleri ve kayalıklarla kaplı olan Libya’nın güneybatısındaki Takarkori bölgesi, 7.000 yıl önce ağaçlarla çevrili, göller ve nehirlerle dolu yemyeşil bir savanaydı. Bu “Yeşil Sahra”da yaşayan topluluklara dair uzun süredir sürdürülen arkeolojik çalışmalar, insanlık tarihine ışık tutmaya devam ediyor.
YENİ BİR GENETİK YOL HARİTASI: BİLİNMEYEN BİR KUZEY AFRİKA ATALARI
Nature dergisinde yayımlanan araştırmaya göre, bu kadınlara ait genomlar Sahra’da yaşamış izole, daha önce tanımlanmamış bir antik Kuzey Afrika soyuna işaret ediyor. Araştırmanın eş yazarı ve Roma’daki Sapienza Üniversitesi’nde Afrika arkeolojisi uzmanı olan Prof. Savino di Lernia, bu genomların binlerce yıl boyunca başka topluluklarla genetik olarak karışmamış bir halkı temsil ettiğini belirtiyor.
Takarkori halkının koyun, keçi gibi hayvanlar güttüğü ve balıkla beslendiği daha önceki bulgularla biliniyordu. Bu durum, onları göçebe çoban-pastoralist bir topluluk olarak tanımlamamıza olanak sağlıyor. Ancak genetik izolasyonları, bu yaşam tarzını Yakın Doğu’dan gelen göçmenler yoluyla değil, kültürel etkileşimle benimsediklerini ortaya koyuyor.
GÜNCEL
Sayfa başına git
