Tercihini iktidardan yana kullanmayanlar her seferinde, “Bu sefer tamam” dediler ama Erdoğan liderliğindeki kadro 17. Yılında yoluna devam ediyor.
Son zaferini MHP’ye yaslanarak elde etse de, zafer zaferdir.
İçinden geçtiğimiz yüzyılda neden-sonuç ilişkisi çoğu zaman gereksiz bir sorgulama olduğu için Erdoğan’ın şahsında yükselen iktidar Cumhuriyet tarihinin en uzun iktidarı oldu şimdiden.
Şimdiden diyoruz…
Devamı da ufukta görünüyor…
Tek bir şartla…
Erdoğan her iktidar yürüyüşünde reel düşünmeyi başardığı, realiteyi son anda da olsa kucakladığı için sürekli zaferle yüzleşiyor ama…
Tüm kadronun en az yüzde 80’nini değiştirmezse…
Bir daha kazanması çok zor.
Şimdiye kadar Erdoğan’la kazanılan seçimler, bundan sonra kadro ve teşkilatın ilk kurulduğu dönemdeki heyecanı olmadan kazanılması mümkün değil.
İktidar partisine çulu serip her türlü nimetinden istifade eden partili, bürokrat, gazeteci saltanatı bitmezse….
Önümüzdeki süreçte iktidar partisinin oyları yüzde 40’ların altına inecektir.
Tarihe not düşelim…
Yeri gelince bakılır.
Yeter mi?
Yetmez…
İktidar kendisi gibi düşünmeyenleri kazanmak için gerçekçi, inanılır ve uygulanabilir politikaları en kısa zamanda hayata geçirmeli.
Bölücülük dışında kalan düşünceleri tevazu ve tolerans ile karşılamalı…
Zor mu?
Değil….
Biraz cesaret…
Biraz kutunun dışına çıkmak yetecek!